AS Forum

12 - Przysięga wiążąca słowami(?)

01

Co to było?
*UCięty dymek, ale pisze:*
Sądzę, że zauważyłeś...
Moje uwielbienie Sakurai-san...
Ale sądzę, że...
Tylko powiedz coś.
Ja...
To było coś, o czym nawet nie marzyłem.

02

Przez cały czas,
dlaczego o niej myślałem?
Ostatni wybuch był super!
To był chyba dzwonek zakonczjący festiwal.
Na niebie jest dużo chmur.
Chyba będzie padać...
Sądzę...

03

Że ostatni fajerwerek był naprawdę ładny!
Prawda, Kouta-kun?
T-Tak...
Troszeczkę zgłodniałam.
Zjedzmy coś na stoisku Takoyaki. Może jest jeszcze otwarte.
Festiwal był naprawdę fajny!

04

Tak.
Kiedy widzisz fajerwerek tak blisko, jest naprawdę fajnie!
Tak.
Było strasznie głośno(Chodź, wyczysczę CI uszy;P).
T-Tak...
Ja już tutaj skręcam i jestem w domu.
Huh?
Przepraszam za kłopot.
Dziekuję, ze ze mną poszedłeś!
Zobaczymy się, gdy będzie zaczynał się rok szkolny.
Dobranoc.

05

Nie mogłam tego powiedzieć...
po takiej dawce emocji.
Czy ona...
Próbowała mi to powiedzieć?
Ale to Sakurai-san, klasowa piękność.
Takie coś może mi sie zdarzyć tylko w snach.
Ale to nie był sen,
Jestem teraz szczęśliwy.

06

Ale...
Ah.
Witaj spowrotem, Kou-chan.
Co ty tutaj robisz tak ubrana?
Czekanie w samotności było nudne,
więc czekałam na Ciebie na dworze.

07

Sama? A twoja siostra?
Chia?
Semestr niedługo się zaczyna, więc poszła kupić podręczniki.
Hmm..
Nie no! Żeby moje serce nagle zaczęło mi tak bić przez nią!
Więc...
Czemu jesteś tak ubrana?
Hm?

08

Twoi przyjaciele byli tu przed chwilą,
Widok stąd jest bardzo dobry.
Huuh?!
*Chcemy Cię zobazyć w Yukacie.*
Jak było? Byliście na randce?
Nic się nie wydarzyło...
Huh?!
Biliście się?
Nie, nie biliśmy się... Ugh
Co się stało? Mów natychmiast!
Puść...
Puść mnie!

09

Przepraszam...
Sprowokowałam Kou-chan'a do złości...
Nasze relacje tak sie zepsuły...
Zaczyna padać!
Dobrze, że zaczęło dopiero po pokazie!
Kou-chan, właź zanim zmokniesz.

10

To chyba sztorm kończący lato.
Lato się skończyło.
Hej! To Takoyaki, które dostałem!
Tak, całkiem niezłe.
To przezent dla mnie?
Dziękuję, Kou-chan, kocham Cię.
Huh? Zdołowałeś się?
Co Ci się, do diabła, stało?
Ah!

11

Halo, tutaj rezydencja Ochiai.
Huh?
Mama Sakurai-san?!
Tak, odprowadziłem ja do domu...
Tak, rozumiem. Przykro mi...
Kou-chan, co się stało?
Sakurai-san nie wróciła do domu!
Idę jej poszukać!
Huh?

12

Kou-chan!
Zapomniałeś komórki.
Oh.
Powinieneś też wziąć parasolkę.
Nie martw sie.
Jeśli oboje jej poszukamy, na pewno ją znajdziemy.
Tak!
Wyglądała jakoś dziwnie.
Wiedziałem to, więc czemu ją zostawiłeś?
Powinienem ją odprowadzić bezpośrednio do domu!
Nie obwiniaj się.
Wygląda na to, że szkoła jest zamknięta.
Huh? Czy ona...
Nie mam pomysłu. Jej mama mówi, że właśnie dzwoni to koleżanek Sakurai-san...

13

Chyba wiem, gdzie może być.
Co?!
Skąd niby możesz wiedzieć...
Hej!
To jest...
Miejsce, gdzie spotkaliśmy się z Kanade-chan po raz pierwszy.
Miejsce, gdzie uratowałaś ją od tych bandytów.
Czy...
Naprawdę tak sądzisz?
Nie było jej nigdzie indziej, więc nie zaszkodzi spróbować i tu.
Chodźmy.

14

Miejsce, gdzie uratowałem Kanade-chan...
Jesli tam jest, to...
Czy ona tam czekała, bym ją ponownie uratował?
Ah...
Ah..

15

Chodź?
Po co Cię szukałam? Powinnaś byc na drugiej stronie!
Co?!
Nie chciałam, byś mnie znalazła!
Nieważne. Znalazłam Cię i nie jesteś ranna.
Ale przemokłaś.
Ale to nic w porównaniu do wyglądu Kou-chan.
Co za ból.
Nie wiem, co on Ci zrobił, ale wygląda na załamanego.
Jesli chcesz mu wybaczyć...
Mylisz się!
To ja to spieprzyłam!

16

Nie zadawałam mu trudnych pytań.
Jeśli on miałby tak zaregować, nigdy bym tego nie zrobiła.
Czuję się, jakby on oddalał się ode mnie.
Nie martw się!
CO?!
Kou-chan jest w wieku, w którym nie można być szczerym.
To taki wiek.
Zastanawiam się, czy w tym tkwi problem!
Więcej wiary w siebie!
Jesteś ładna i starasz się!
NIe ma powodu do płaczu!
Facet musi być niezwykłym debilem, by nie zauwazyć twojego uroku!

17

Huh?
Wiem to!
Jestem idole wszystkich, SAkurai Kanade! Dla twojej informacji...
Nie ma mowy, bym była gorsza od Ciebie!
Ah.
Tam są.
Sakurai-san już nie powiedziała, czemu nie wróciła do domu.
Jednak...
Więc...

18

Wyglądała, jakby starała się to wszystko odwrócić,
Podarowała mi uśmiech od serca.
DObranoc, Kouta-kun.
Ugh... Nie czuję się dobrze po tym spotkaniu.
Huuuh?!
CO ci się stało, Kanade-chan!?(Ciagle zamiast Chan pisze Cham;D)
To nie dlatego, że byłam w szoku po "rzucieniu" mnie w wkacje.<?>
To dowód mojej motywacji.
Ale...
Pokazuje moją zmianę wszystkim, jasne?

19

Ale ta fryzura do mnie pasuje, tak?
Bo jestem ładna.
Ah.
I...
To powód, dla ktorego to zrobiłam!
Gorące lato skończyło ię.
Wiatr zaczął wiać, serca zaczęły bić.
Do cholery, nie jestem gorsza od tej sexownej starej lisicy!
Jesień 7-roku(klasy) nadszedł.

Ostatnio edytowany przez Laki (2009-10-24 17:20:17)